De wereld onder hypnose

Ik weet nog hoe ik als tiener de wereld wilde begrijpen. Ik snapte er echt helemaal geen jota van. Ik kon helemaal niet zijn zoals de anderen. Dat lukte gewoon niet. Ik weet nog hoe GEK ik werd, toen iemand mij wilde overtuigen dat de wereld alleen rond geld draaide. Mijn maag kromp ineen. Het voelde zo ongelofelijk fout...

Hoe langer hoe meer werd me duidelijk hoe gek deze overtuiging is.. We worden van kleins af aan gehersenspoeld. We worden ongelofelijk veel dingen wijsgemaakt. Dingen worden er zodanig ingepompt, tot zolang we het normaal gaan vinden. Maar het IS helemaal niet normaal. Het is gewoon gek.

Wie denkt dat het normaal is dat wij geboren worden om keihard te werken om de rekeningen te betalen? Hoe gek is dat?? Dat klopt toch echt niet? Ga hier rationeel over nadenken en je begrijpt het wel, dat dat nodig is om structuur te hebben in onze samenleven. Luister je naar je hart, dan VOEL je dat dat dat niet klopt.

Ik ben hier helemaal niet om keihard te werken en mezelf te bewijzen. Ik ben hier gewoon om te groeien. Om te evolueren. Zo voel ik het voor de bevolking ook. De bevolking is aan het veranderen. Steeds meer mensen worden zich bewust van het feit dat er 'iets' niet helemaal klopt.

Steeds meer ontdek ik dat we allemaal onder massa-hypnose leven. Het blijkt bijna onmogelijk om nog voor onszelf na te denken. Vanuit overheid en media wordt ons vanalles ingepompt, zodat we ons eigen buikgevoel niet meer volgen. Van kleins af aan worden we via het schoolsysteem allerlei 'waarheden' ingepompt, die voor mij gewoon helemaal niet kloppen.

Wat écht belangrijk is in de wereld, krijgen we om één of andere reden niet te horen. We krijgen op school niet te horen dat de reis op aarde écht slechts een tijdelijke reis is, dan onze innerlijke gemoedstoestand en ons innerlijk welbevinden écht het allerbelangrijkste is wat er is. Neen. Er wordt alleen maar algemene kennis ingepompt.

We worden helemaal niet geleerd om te luisteren naar ons hart. Het lijkt alsof die kennis niet mag geweten zijn. Op school wordt enkel het cognitieve verstand getraind. Dit terwijl er zo veel verschillende soorten intelligenties zijn. De kinderen die wel nog naar hun buik luisteren, leren het in de loop van hun schoolperiode gewoon af... Tegen de tijd van afstuderen weten ze niet meer wie ze zijn en gaan ze compleet in hun hoofd leven.

Mensen die na het afstuderen wél nog verbinding hebben met hun gevoel, zij worden als uitzonderlingen bekeken door de maatschappij. Ik geloof oprecht dat er veel mensen in psychiatrie zitten, die gewoon heel erg met zichzelf verbonden zijn. Mensen die dat niet meer kennen worden daar bang van. Het triggert hen en het maakt hen onzeker. Het leven in hun hoofd is hun enige veiligheid. Alles wat daarbuiten is maakt hen bang.

Dat in hun hoofd leven kan je eigenlijk als hypnose zien. Ze zijn de verbinding met hun essentie kwijt. Ze lopen rond als robot. Van gevoel geen of weinig sprake meer.

Als je dan één van de weinigen bent, die wél nog voelt. Dan kan dat heel eenzaam aanvoelen. Je lijkt nergens verbinding of aansluiting te vinden en de kans bestaat dat je jezelf alsnog gaat ontkennen.

Ik hoop dat het mensenras blijft groeien en dat steeds meer mensen zich zullen herinneren wie ze in essentie zijn. Dat ze opnieuw leren vertrouwen op hun buik. Daar waar de echte waarheid zit. Ik hoop dat steeds meer mensen uit de hypnose stappen. Dat komt wellicht, als de pijn groot genoeg is.

Ook in de spirituele wereld lijk ik geen aansluiting meer te vinden. Ook daar kunnen mensen oneindig blijven processen, zonder echt naar de essentiële laag te gaan. Blijven familielijnen onderzoeken en begrijpen waar alles vandaan komt is een oneindig proces. Je kan er eindeloos mee bezig zijn, zonder echt te groeien. Om te groeien hebben we enkel onze basisemoties te doorleven. Enkel die zijn helend. Als je in een emotie zit die niet je basisemotie is, kan je eindeloos blijven huilen, zonder dat er heling plaats vindt. . De basis emotie wordt beschermd door zovele lagen, om maar niet te moeten kijken.

Ik vind het zelf nog steeds enorm eenzaam. ik voel me enorm onbegrepen en ik mis mensen die me begrijpen. Ik heb te accepteren dat de meeste mensen nog onder hypnose zijn. Ik heb te accepteren dat ik niet op begrip moet rekenen.

ik vind het pijnlijk dat ik mezelf continu moet aanpassen. Dat ik continu moet kijken op welke laag mensen functioneren om dan mijn woorden aan hen aan te passen. Ik word er echt zo moe van. Ik zou het zo fijn vinden om gewoon vrijuit te kunnen spreken, gewoon mezelf zijn. Zonder als gek aangekeken te worden, of mensen te triggeren.

Ik vermoed heel hard dat die massahypnose niet zomaar is ontstaan. Wellicht is dat in scene gezet. Maar dat vertellen ligt moeilijk, dat triggert mensen enorm, omdat hun valse veiligheid dan onder hun voeten weggeveegd word.

De wereld zou zo mooi zijn mocht belangrijke kennis bij de mensheid terecht komen. Maar om één of andere reden mag dat niet.

Ik ben compleet getraumatiseerd geraakt door op te groeien bij mijn gezin van herkomst. Omdat zij zoveel zaken 'normaal' leken te vinden, die voor mij helemaal niet klopten. Als ik in die tijd iemand had gehad die mij begreep, dan had dat echt mijn leven kunnen veranderen. Maar helaas. Ik was alleen.

Helemaal

Alleen.

Weet je hoe ONGELOOFELIJK DOM ik mij gevoeld heb toen ik uit het schoolsysteem rolde? Echt, ik vond mezef oer en oerdom. Vandaag de dag begin ik meer en meer te begrijpen hoe dat komt. Ik ben helemaal niet zo aards. Ik heb veel mij verbinding met de bron, mijn voelen, dan met aardse deugden. Natuurlijk voel ik me heel vaak dom hier op aarde. Heel vaak neem ik dingen niet erg op, omdat ik ze niet zo belangrijk vind. Ik weet vaak niet hoe ik me moet gedragen en wat van me verwacht wordt. Dit is naar mijn gevoel één van mijn eerste reizen hier op aarde. Ik heb het gevoel dat ik al op veel planeten geweest ben, maar nog niet veel op planeet aarde. Natuurlijk vind ik mezelf dom. ik heb effectief weinig ervaring in de aardse deugden van planeet aarde. Ik mis vaak hoe ik me moet gedragen, wat van mij verwacht word, omdat dat gewoon mijn ding niet is. Ik functioneer liever volgens mijn gevoel. Ik val iets sneller buiten de regeltjes uit. Waardoor ik mezelf ging veroordelen als dom. Wat voor een ander vanzelfsprekend was, was voor mij niet zo. Ah ja, ik heb andere kwaliteiten, denk ik dan.