De gekste reis ooit
Sense of being
Deze site maak ik vooral voor mezelf, maar ook om iemand misschien erkenning te geven waarnaar hij op zoek is. Dat is wat ik zelf zo hard gemist heb. Erkenning. Erkenning voor mijn zijn. Erkenning voor wie ik ben. Ik heb lang niet begrepen wat er met mij aan de hand was. Ik heb het lastig gehad om als kind met een ander bewust zijn aan te komen op deze planeet. Ik dacht dat iedereen was zoals ik. Dat bleek niet zo te zijn. Blijkbaar functioneerden mensen anders dan ik.
Ik begreep helemaal niet wat er gebeurde en ik heb destijds besloten dat er iets stevig mis met me moest zijn. Ik vond geen verbinding met leeftijdsgenoten, ze bleken met totaal andere zaken bezig te zijn dan ik. Zij waren bezig met zaken die me totaal niet relevant leken. Zaken die ik belangrijk vond leken anderen niet te boeien. Ik stond er alleen voor. Ik voelde me als een alien.
Later draaide ik dat beeld om. Ik was niet de alien, zij waren dat. Dat voelde plots een heel stuk correcter. Er was helemaal niets mis met me. Ik leefde gewoon in een wereld waar onbewustzijn normaal bleek te zijn.
Ondertussen heb ik geaccepteerd dat ik gewoon met een iets ander bewustzijn geboren ben. Zaken die voor mij vanzelfsprekend zijn, blijken voor een ander niet zo te zijn. Dit zorgde voor een enorme eenzaamheid, omdat ik me niet met andere mensen kon verbinden. Ik ging in choquetoestand. Ik begreep helemaal niet waarom anderen mij niet begrepen. Het leek alsof anderen in een andere realiteit leefden.
Ik besloot dat de enige manier om te overleven, aanpassen was. Ik stopte vooral met mezelf te zijn en ging me aanpassen aan elke situatie. Ik zei steeds wat mensen wilden horen. Ik ging mijn gedrag steeds afstemmen op de persoon die voor me stond. Ik had geen eigenheid meer. Ik had me compleet weggegeven in aangepast gedrag. Na verloop van tijd herinnerde ik me ook zelf niet meer wie ik was. Ik was de perfecte kameleon geworden.
Laat duidelijk zijn dat geboren zijn als oude ziel in een gezin en wereld die een stuk onbewuster is, mijn grootste pijnstuk is. Nog steeds ben ik mezelf aan het helen en terugvinden. Ik heb zodanig verraad aan mezelf gepleegd, dat ik mezelf nog heden ten dage aan het samenrapen ben. Ik had niet gedacht dat mijn aankomst op aarde zo hard zou zijn. Het gemis aan verbinding bleef de eerste dertig jaar van mijn leven de continue rode draad.
Op deze pagina zal ik regelmatig blogs posten over mijn ervaringen in het functioneren in deze wereld. Ik hoop dat deze berichten steun en erkenning bij enkelen onder jullie mag te weeg brengen.
De artikels/gedichten/schrijfsels worden steeds vanuit een ander bewustzijn geschreven. Dat is wat het bewustzijn doet. Het schommelt. Op heden toch. Ik ben gestopt met 'de' waarheid te vinden. Die bestaat niet. Er zijn alleen heel vele verschillende realiteiten. Je hoeft het geheel niet te begrijpen. Lees en luister met je lichaam, je ziel.